အဲလ္ဘတ္လက္စကာဆုိတာကေတာ့ေၾကာ္ျငာသမားထဲမွာ နံပါတ္ ၁၊ အိုဂစ္ဗီးလ္ကိုယ္တိုင္ရဲ႕ ဆရာလည္းျဖစ္တဲ့ ေၾကာ္ျငာေလာကမွာ ေငြေၾကးအမ်ားဆံုးရွာႏိုင္ခဲ့သူပဲျဖစ္ပါတယ္။
လက္စကာဟာ ေၾကာ္ျငာသမားတစ္ေယာက္ျဖစ္ခ်င္ခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။ သတင္းသမားျဖစ္ခ်င္ခဲ့တာပါ။ သူအသက္ ၁၂ ႏွစ္အရြယ္ကတည္းက အပတ္စဥ္သတင္းေဆာင္းပါးေရးၿပီး ပိုက္ဆံစရွာခဲ့ပါတယ္။ အထက္တန္းေရာက္ေတာ့လဲ သတင္းစာတိုက္မွာ အလုပ္လုပ္ခဲ့ပါတယ္။
ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္မွာ ႏိုင္ငံရဲ႕အႀကီးဆံုးေန႔စဥ္သတင္းစာတိုက္ေတြရွိတဲ့ နယူးေယာက္ၿမိဳ႕မွာ အေျခခ်ခဲ့ပါတယ္။ သူရဲ႕ဖခင္က သူ႔ကိုသတင္းသမားတစ္ေယာက္ မျဖစ္ေစခ်င္တာေၾကာင့္ ေနာက္ပိုင္းမွာ အိမ္ကိုျပန္ေခၚခဲ့ပါတယ္။ ဘာလုိ႔လဲဆုိရင္ အဲ့ဒီေခတ္မွာ သတင္းသမားတိုင္းက အရက္သမားေတြျဖစ္ေနလုိ႔ပါ။ သူ႔ဖခင္က သူေကာင္းမယ္ထင္တဲ့ ခ်ီကာဂိုက ေၾကာ္ျငာေအဂ်င္စီ Lord & Thomas ကို သြားလုပ္ဖို႔ လမ္းညႊန္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လက္စကာဟာ Lord & Thomas မွာ ဝင္ေရာက္လုပ္ကိုင္ခဲ့ပါတယ္။
သူခ်ီကာဂိုကုိ ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ အသက္ ၁၉ ႏွစ္ပဲရွိပါေသးတယ္။ ေအဂ်င္စီမွာ ရံုးအကူအျဖစ္နဲ႔သူ႔ကိုလုပ္ခိုင္းပါတယ္။ သူရဲ႕စိတ္ကူးကေတာ့ ဒီမွာလုပ္ေနရင္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ သတင္းသမားျဖစ္ေအာင္လုပ္မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ထားတာပါ။ “ကၽြန္ေတာ္သိသေလာက္ အဲလ္ဘက္လက္စကာ ေျပာရင္ ဘယ္သူပဲျဖစ္ျဖစ္ မျငင္းဆန္ႏိုင္ပါဘူး“ လို႔ ကေလာက္ဒီေဟာ့ကင္းက ေျပာဖူးပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ပဲ လက္စကာဟာလစ္လပ္ေနတဲ့ အေရာင္းသမားေနရာမွာ သူ႔ကိုခဏခန္႔ဖို႔ အထက္ကလူေတြကို သိမ္းသြင္းခဲ့ရာက ေအဂ်င္စီမွာ ရာထူးအဆင့္ဆင့္ အျမန္တိုးခဲ့ပါတယ္။
Lord & Thomas ကို ဝယ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ အသက္ ၂၀ ေက်ာ္ပဲရွိပါေသးတယ္။ တကယ့္အဆင့္မီတဲ့ ေၾကာ္ျငာေအဂ်င္စီတစ္ခုကို ပထမဆံုးစေထာင္ခဲ့ပါတယ္။ Lord & Thomas မွာ ေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔လုပ္ခဲ့တဲ့ ကာလတစ္ေလွ်ာက္ လက္စကာရဲ႕အေတြးအျမင္က ေၾကာ္ျငာေအဂ်င္စီေတြ ကလိုင္းယန္႔ေတြအတြက္ လုပ္ခဲ့တဲ့ဟန္ခ်က္ညီတဲ့ အေျပာင္းအလဲပဲျဖစ္ပါတယ္။ မီဒီယာေအဂ်င္စီျဖစ္ဖို႔ရည္ရြယ္ခဲ့ေပမယ့္ သူ႔ေအဂ်င္စီက ေၾကာ္ျငာရွင္ေတြအတြက္ Creative ဝန္ေဆာင္မႈေတြကိုလည္းေပးခဲ့ပါတယ္။
Lord & Thomas က မၾကာခင္ပဲ Creative ေလာကမွာ နာမည္ႀကီးလာခဲ့ပါတယ္။ ကၽြမ္းက်င္တဲ့သူေတြကို ပိုက္ဆံမ်ားမ်ားေပးၿပီး ေခၚထားတာက ေပါ့ေသးေသးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ သူ႔ဘဝတစ္ေလွ်ာက္ ကၽြမ္းက်င္ပိုင္ႏိုင္တဲ့ ေၾကာ္ျငာလုပ္ငန္းမွာ တဖက္ကမ္းခပ္ နားလည္တာေတြေၾကာင့္သာ ေက်ာ္ၾကားလာတာပါ။ ေနာက္ပိုုင္းမွာ ငွားလိုက္တဲ့နာမည္ႀကီးႏွစ္ေယာက္ထဲက တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ဂၽြန္ကန္နဒီကို အလြန္သေဘာက်ခဲ့ပါတယ္။ ကန္နဒီဟာ အရင္က ကေနဒါရဲတစ္ေယာက္ပါ။ အမ်ိဳးတစ္ေယာက္ဆီမွာ ျပင္ပေကာ္ပီရိုက္တာအျဖစ္ ပင္ပင္ပန္းပန္းလုပ္ခဲ့ရပါတယ္။
နာမည္ႀကီး ေၾကာ္ျငာေအဂ်င္စီေအာက္ထပ္က ဘားမွာထိုင္ေနတုန္း၊ Creative ပင္ကိုယ္ဗီဇရွိတဲ့အတိုင္း စာရြက္ေပၚမွာ ဒီလိုမ်ိဳးခ်ေရးလိုက္ပါတယ္။ “ေအာက္ထပ္အခန္းထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္ရွိတယ္။ ေၾကာ္ျငာအေၾကာင္းကို ေျပာျပေပးမယ္။ ခင္ဗ်ား မသိဘူးဆိုတာလည္း ကၽြန္ေတာ္သိပါတယ္။ ခင္းဗ်ားဘာသိခ်င္လဲဆိုတာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္အေရးႀကီးသလို ခင္မ်ားအတြက္လည္း အေရးႀကီးပါတယ္။ ေၾကာ္ျငာအေၾကာင္းသိခ်င္ရင္ ဘဲလ္ဘိြဳင္းေကာင္ေလးက ကၽြန္ေတာ့္ဆီအေရာက္လိုက္ပို႔ပါလိမ့္မယ္” ဂၽြန္အီးကန္နဒီ ဆိုၿပီး လက္မွတ္ထိုးထားပါတယ္။
လက္စကာက ကန္ေနဒီကို သေဘာက်သြားၿပီး ငွားခဲ့ပါတယ္။ လက္စကာက ေၾကာ္ျငာလုပ္ငန္းကို သတင္းတစ္ခုလိုမ်ိဳး အေတြးေကာင္းတစ္ခုလို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကန္ေနဒီကေတာ့ ေၾကာ္ျငာျခင္းဆိုတာ ပံုႏွိပ္လုပ္ငန္းရဲ႕ အေရာင္းစြမ္းရည္လို႔ ရိုးရိုးေလးပဲ ေတြးပါတယ္။ ဒီအေတြးအျမင္က ႏွစ္ေတာ္ေတာ္ၾကာ Lord & Thomas ကလုပ္တဲ့အလုပ္ေတြကို ကူညီပံုေဖာ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ လက္စကာတင္ လႊမ္းမိုးခံခဲ့ရတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ရိုဆာရီးဗ္၊ ကေလာက္ဒီေဟာ့ကင္း၊ Y&R ရဲ႕ ပူးတြဲတည္ေထာင္သူ ဂၽြန္ေအာေရာင္ ႏွင့္ ေဒးဗစ္အိုဂစ္ဗီးလ္စတဲ့ ေၾကာ္ျငာေလာကပညာရွင္မ်ိဳးဆက္ေတြပါ ဒီအျမင္ကိုယံုၾကည္ေစခဲ့ပါတယ္။
Read More >>> ဘီလ်ံနာေတြ အမ်ားဆံုးေနထုိင္တဲ့ ကမ႓ာ႔နုိင္ငံေပါင္း (၁၅)ခု
ပံုႏွိပ္လုပ္ငန္းရဲ႕ အေရာင္းစြမ္းရည္ဆိုတဲ့အျမင္ဟာ ကန္ေနဒီရဲ႕အျမင္ျဖစ္ေပမယ္လို႔ အဲ့ဒီအျမင္ကို လက္ေတြ႔လုပ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့သူက ကေလာက္ဒီေဟာ့ပ္ကင္းပါ။ ေဟာ့ပ္ကင္းက ေၾကာ္ျငာလုပ္ငန္းမွာ အေရာင္းဆိုတဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္တစ္ခုရွိတယ္လို႔ ယံုၾကည္တယ္။ ေဟာ့ပ္ကင္းက သိခ်င္စိတ္ျပင္းျပတဲ့ အရည္အခ်င္းရွိတဲ့ ႀကိဳးစားတဲ့ သူတစ္ေယာက္ပါ။ ထပ္ခါထပ္ခါ စမ္းသပ္ၿပီးရလာတဲ့ အေျခခံစည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြရွိပါတယ္။ ဒါေတြကေအာင္ျမင္ေအာင္လုပ္ေဆာင္ႏိုင္တယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ေဟာ့ပ္ကင္းက ဒီစည္းမ်ဥ္းေတြကို နားလည္ေအာင္လုပ္ဖို႔ေျပာထားၿပီး၊ သူ႔ရဲ႕နာမည္ေက်ာ္ Scientific Advertising စာအုပ္မွာလည္း ထည့္ေရးထားပါတယ္။
ေဘးလ္ဘန္႔ရွ္လိုမ်ိဳး ေၾကာ္ျငာလုပ္ငန္းကို ေနာက္ပိုင္းလုပ္ကိုင္သူေတြက ေၾကာ္ျငာလုပ္ငန္းဟာ သိပၸံဘာသာရပ္ဆိုတာကို လက္မခံပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေဟာ့ပ္ကင္ေျပာထားတဲ့ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းအမ်ားစုက ရိုးရိုးရွင္ရွင္းနဲ႔ တမူထူးျခားေနပါတယ္။ တခ်ိဳ႕အရာေတြမွာမွားေပမယ့္ တခ်ိဳ႕အရာေတြကိုေတာ့ တိက်မွန္ကန္စြာေျပာႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဥပမာ - ေအဂ်င္စီကလူေတြက ကုန္စၥည္းႏွင့္ စားသံုးသူေတြကို ေကာင္းေကာင္းနားလည္ေအာင္ လုပ္သင့္တယ္လို႔ ေျပာခဲ့တာမ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။
ကမ္ပိန္းတစ္ခု မစခင္မွာေကာ လုပ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေကာ သုေတသနရဲ႕အသံုးဝင္မႈကို သူကေကာင္းေကာင္း နားလည္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ေၾကာ္ျငာလုပ္ငန္းရဲ႕ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈနဲ႔ ယေန႔ေခတ္ တိုက္ရိုက္ေၾကာ္ျငာလုပ္ငန္းရဲ႕ ေက်ာ္ၾကားမႈကိုတိုင္းတာဖို႔ နည္းလမ္းတစ္ခုအေနနဲ႔ ကူပြန္အသံုးျပဳတာမ်ိဳးေတြကို သေဘာက်ပါတယ္။ေနာက္ဆံုးမွာ ေဟာ့ပ္ကင္းက ကုန္အမွတ္တံဆိပ္တစ္ခုစီအတြက္ ကာကြယ္တဲ့အဆိုကို ရွာေဖြခဲ့ပါတယ္။ ကုန္အမွတ္တံဆိပ္တစ္ခုကို သူရဲ႕ၿပိဳင္ဘက္ေတြနဲ႔ မတူေအာင္ေဈးကြက္ခင္းက်င္းတဲ႔နည္းလမ္းေတြျဖစ္ပါတယ္။
Schlitz အတြက္ ေဟာ့ပ္ကင္းရဲ႕ နာမည္ႀကီးတဲ႔အဆိုက “ဘီယာပုလင္းေတြကို ေရေႏြးေငြ႔နဲ႔ ေဆးေၾကာတယ္” ဆိုတာပါပဲ။ ဘီယာပုလင္းေတြကို ေရေႏြးေငြ႔နဲ႔ ေပါင္းထားတယ္ဆိုတဲ႔အခ်က္က အေရးမႀကီးေပမယ့္ စားသံုးသူေတြရဲ႕စိတ္ထဲကို Schlitz ကုမၸဏီရဲ႕ သန္႔စင္မႈ၊ သန္႔ရွင္းမႈနဲ႔ လံုျခံဳစိတ္ခ်ရမႈတို႔ကို သိသြားေစပါတယ္။ ေဟာ့ပ္ကင္းက တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေၾကာ္ျငာေလာကမွာ ဝင္ေငြအမ်ားဆံုးရတဲ့၊ အျမင့္ဆံုးေပးရတဲ့ ပညာရွင္ျဖစ္လာပါတယ္။
Lord & Thomas ေအဂ်င္စီက လက္စကာနဲ႔ ေဟာ့ပ္ကင္းတို႔အနားယူၿပီးေနာက္မွာလည္း ေရရွည္တည္တံ့ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္း Foote, Cone & Belding အျဖစ္ ဆက္လက္လုပ္ကိုင္ခဲ့ၿပီး ယခုမွာေတာ့ အင္တာပက္ပလစ္အုပ္စုရဲ႕ အခြဲအျဖစ္ရပ္တည္ေနပါတယ္။ လက္စကာက သတင္းပို႔တဲ့သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခ်င္ခဲ့ေပမယ့္ ခ်မ္းသာျပည့္စံုစြာ ေနထိုင္ခဲ့ရပါတယ္။ အၿငိမ္းစားယူတဲ့အခ်ိန္မွာ သူ႔ရဲ႕ခ်မ္းသာမႈေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို လူမႈေရးအသင္းအဖြဲ႔ေတြကို လွဴဒါန္းခဲ့ပါတယ္။ သူနဲ႔ သူ႔အမ်ိဳးသမီးရဲ႕ အမည္ကိုအစြဲျပဳၿပီး အဲလဘတ္နဲ႔ ေမရီလက္စကာေဖာင္ေဒးရွင္းကိုလည္း တည္ေထာင္ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ကစၿပီး ေဆးခန္းနဲ႔ အေျခခံေဆးပညာသုေတသနေတြအတြက္ ရန္ပံုေငြနဲ႔ လုပ္ငန္းသစ္ေဖာ္ေဆာင္သူေတြကုိ ဆုခ်ီးျမႇင့္ဖို႔ ေထာက္ပံ့ကူညီေပးခဲ့ပါတယ္။
Source; Advertising Notes
Myanmar Advertising Directory
