စီးပွားရေးလုပ်ငန်းတိုင်းဟာ မိမိရဲ့ ထုတ်ကုန် ဒါမှမဟုတ် ဝန်ဆောင်မှုတွေကို ရှိပြီးသား ဈေးကွက်ထဲမှာ ရောင်းချနေရုံနဲ့ မလုံလောက်တော့ပါဘူး။ အသစ်အသစ်သော ဈေးကွက်တွေကို ချဲ့ထွင် ဖော်ဆောင်ဖို့ လိုလာပါပြီ။ အဓိကကတော့ မိမိ Customer တွေရဲ့ လိုအပ်ချက်တွေနဲ့ လိုချင်တာတွေကို သိရှိအောင် ကြိုးစားပြီး သူတို့ စိတ်ကျေနပ်မှု ရရှိအောင် ဖြည့်ဆည်းပေးနိုင်ဖို့ပါပဲ။
ဒါကြောင့် ဈေးကွက်ချဲ့ထွင်ရာမှာ Marketer တွေ စဉ်းစားသင့်တဲ့ Seven P Formula ဟာ ဘာလဲဆိုတာကို ရှင်းလင်း ပြောပြပေးသွားပါမယ်။ ဒီဖော်မြူလာကို Google, eBay, Apple, Starbucks, Coca-Cola, Pepsi, Sony, Buger King နဲ့ Yahoo စတဲ့ နာမည်ကြီး ကုမ္ပဏီ တော်တော်များများ အသုံးပြုကြပါတယ်။
7Ps လို့ လူသိများကြသလို အဲဒီထဲက အပေါ် P လေးခုကို 4Ps ဆိုပြီးလည်း ခွဲခြား သိကြပါတယ်။ ၁၉၆၀ ခုနှစ်မှာ အမေရိကန် ဈေးကွက်ဖော်ဆောင်ရေး ပါမောက္ခ Edmund Jerome McCarthy ဆိုသူက စတင် လုပ်ဆောင်ခဲ့တာ ဖြစ်ပါတယ်။
၁။ Product ( ကုန်ပစ္စည်း )
ပထမဦးဆုံး မိမိထုတ်လုပ်လိုက်တဲ့ ကုန်ပစ္စည်း သို့ ဝန်ဆောင်မှုဟာ Customer တွေအတွက် တကယ်လိုရဲ့လား အရည်အသွေးရော ပြည့်မီရဲ့လား ဆိုတာကို ဆန်းစစ်ပါ။ လူတွေက မသုံးချင်တဲ့ ကုန်ပစ္စည်းမျိုး သို့ ဝန်ဆောင်မှုမျိုးကို " ငါတို့ အကောင်းဆုံး လုပ်ထားတာပဲ၊ လူတွေ သုံးကြမှာပါ " ဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ ဈေးကွက်ထဲကို ပို့မိမယ်ဆိုရင်တော့ ပွဲဦးထွက်မှာတင် အနှုတ်လက္ခဏာ ပြနေပါပြီ။ လူတွေ တကယ်လိုအပ်မယ့်၊ လိုချင်တဲ့ အရာမျိုး ဖြစ်ရဲ့လားဆိုတာ သေချာ လေ့လာပါ၊ Market Research တွေ လုပ်ပါ။
၂။ Price ( ဈေးနှုန်း )
လူတွေဟာ ဈေးကြီးတဲ့ ပစ္စည်းအသုံးအဆောင်တွေကို ဝယ်ယူဖို့ စဉ်းစားတတ်ကြသလို ဈေးပေါတိုင်းလည်း ဝယ်ကြတာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဈေးသင့်ပြီး ကောင်းမွန်တဲ့ ပစ္စည်းတွေကို ရွေးချယ် ဝယ်ယူကြတာ ဖြစ်ပါတယ်။ ပြိုင်ဘက်လုပ်ငန်းတွေ ဘယ်ဈေးနှုန်းနဲ့ ရောင်းနေသလဲဆိုတာ လေ့လာပါ။
မိမိက ဈေးနည်းနည်းပိုများနေတယ်ဆိုရင် ဘာတွေ ပိုကောင်းတယ်ဆိုတဲ့အကြောင်း လူတွေ မြင်သာအောင် ပြပါ။ ကုမ္ပဏီတွေအနေနဲ့ ထုတ်လုပ်မှု ကုန်ကျစရိတ်နဲ့ အမြတ်ရရှိငွေကို တွက်ချက်ပြီးမှ ဈေးနှုန်းသတ်မှတ်တာမျိုးတော့ မလုပ်သင့်ပါဘူး။ ကုန်ကျစရိတ်များလေ ဈေးနှုန်းပိုမြင့်လေ ဖြစ်သွားပါလိမ့်မယ်။
၃။ Place ( နေရာ )
ဈေးကွက်ထဲ ပို့မယ့် ကုန်ပစ္စည်းလည်း အဆင်သင့် ဖြစ်နေပြီ။ ဈေးနှုန်းလည်း သတ်မှတ်ပြီးပြီ ဆိုရင် ဘယ်လိုချန်နယ်တွေကနေ Customer တွေဆီ ရောက်အောင် ပို့မလဲ၊ ဘယ်နေရာတွေမှာ သူတို့ ဝယ်ယူလို့ ရနိုင်မလဲဆိုတာတွေ စဉ်းစားပေးဖို့ လိုလာပါပြီ။
တချို့ကုန်ပစ္စည်းတွေ ကြော်ငြာအားကောင်းတော့ လူတွေက သိနေပြီ။ ဒါပေမဲ့ ဘယ်မှာရောင်းမှန်း မသိတော့ ဝယ်မရဘူး ဖြစ်တတ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် မိမိကုန်ပစ္စည်း သို့ ဝန်ဆောင်မှုက ဘယ်မှာ ရနိုင်ပါတယ်၊ ဘယ်ကနေ မှာလို့ ရပါတယ်၊ ဘယ်ကို ဆက်သွယ်လို့ ရပါတယ်ဆိုတာမျိုး အားလုံးသိအောင် ပြောပြထားသင့်ပါတယ်။
၄။ Promotion ( အရောင်းမြှင့်တင်ခြင်း )
ဘာကြောင့် စီးပွားရေးလုပ်ငန်းတွေ၊ ကုမ္ပဏီတွေ အရောင်းမြှင့်တင်ကြတာလဲဆိုတော့ Customer တွေနဲ့ အဆက်အသွယ် မပြတ်သွားစေဖို့ပါ။ ပရိုမိုးရှင်း ( ၄ ) မျိုး ရှိပါတယ်။ ဒီလေးမျိုးထဲက တစ်ခုမဟုတ်တစ်ခု လုပ်ဆောင်ဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။
၁။ Advertising - မိမိ ကုန်ပစ္စည်း သို့ ဝန်ဆောင်မှုအကြောင်းကို မိမိ Target ထားသည့် Potential Customer များ သိရှိအောင် ကြော်ငြာခြင်း၊
၂။ Personal Selling - ရောင်းသူနဲ့ ဝယ်သူ တိုက်ရိုက် ထိတွေ့ ရောင်းချခြင်း၊
၃။ Sales Promotions - ကုန်ပစ္စည်း နမူနာများ ပေးဝေခြင်း၊ ကူပွန်များ ပေးခြင်း၊ ဒစ်စကောင့်များ ပေးခြင်း
၄။ Direct Marketing - ကုန်ပစ္စည်း မိတ်ဆက်ပွဲများ ကျင်းပခြင်း၊
၅။ People ( ဝန်ဆောင်မှု ပေးနေသူများ/ ထုတ်လုပ် ဖြန့်ဖြူး ရောင်းချသူများ )
လုပ်ငန်းတိုင်းမှာ ထုတ်လုပ်သူ၊ ဖြန့်ဖြူးသူ၊ ရောင်းချသူတွေ ရှိကြသလို အစအဆုံးကို ကိုယ်တိုင် လုပ်ဆောင်တဲ့သူတွေလည်း ရှိကြပါတယ်။ များသောအားဖြင့်တော့ Producer ( ထုတ်လုပ်သူ ) တွေကနေတစ်ဆင့် Distributor ( ဖြန့်ဖြူးသူ ) သူတွေဆီ၊ သူတို့ဆီက တစ်ဆင့်မှ Retailer ( လက်လီရောင်းချသူ ) တွေဆီ ရောက်တယ်။
နောက်ဆုံးမှ Consumer ( စားသုံးသူ ) တွေဆီ ရောက်ပါတယ်။ ဒီလူတွေအားလုံးကို အဆက်အသွယ်မပြတ်စေဖို့အတွက် ကြားထဲမှာ Intermediaries ( ကြားခံလူ ) တွေ ထားရပြီး သေချာ စီမံ ခန့်ခွဲနိုင်ဖို့ အရေးကြီးပါတယ်။ ( ဥပမာ - ငွေပေးချေရာမှာ အဆင်ပြေဖို့အတွက် ဘဏ်များ၊ သယ်ယူပို့ဆောင်ရေး အဆင်စေပြေဖို့ Logistics ကုမ္ပဏီများ၊ အေဂျင်စီများနဲ့ Marketing Intermediaries များ )
၆။ Process ( လုပ်ငန်းစဉ်များ )
ကုန်ပစ္စည်း သို့ ဝန်ဆောင်မှုတစ်ခု စတင် လုပ်ဆောင်ချိန်က စပြီး Customer တွေဆီ ရောက်တဲ့အထိ လုပ်ငန်းစဉ်အားလုံး ပါဝင်ပါတယ်။ ကုမ္ပဏီတွေမှာ သက်ဆိုင်ရာ ရာထူးအလိုက် ပေးအပ်ထားတဲ့ တာဝန်တွေ အောင်မြင်ရဲ့လား၊ အလုပ်ဖြစ်မြောက်ရဲ့လား၊ တကယ်လို့ အလုပ်မပြီးမြောက်ဘူးဆိုရင် ဘာကြောင့်လဲ၊ ဘာတွေလိုအပ်လဲ၊ ဘာတွေ ပြင်ဆင်ရမလဲ စတာတွေကို အားလုံး ဆွေးနွေး အဖြေရှာပြီး တည့်မတ် လုပ်ဆောင်နိုင်ဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။
၇။ Physical Evidence ( သက်သေပြခြင်း )
မိမိကုမ္ပဏီက ထုတ်လုပ်တဲ့ ကုန်ပစ္စည်း သို့ ဝန်ဆောင်မှုဟာ မှန်ကန် ကောင်းမွန်ကြောင်း ( Guarantee ) ပေးခြင်းနဲ့ သတ်မှတ်ထားတဲ့ ကာလအတွင်း ယိုယွင်းပျက်စီးခဲ့ရင် ပြန်လည် ပြုပြင်ပေးမယ် ဆိုတဲ့အကြောင်း ( Warrantee ) ပေးခြင်းဟာ Physical Evidence တွေ ဖြစ်ပါတယ်။
အထူးသဖြင့် Online Shop တွေမှာ ရောင်းတဲ့အခါ ဓာတ်ပုံရိုက်ပြထားတဲ့ ပုံနဲ့ အပြင်ကပုံ တူကြောင်း၊ ဓာတ်ပုံထဲက အရောင်နဲ့ အပြင်က အရောင် တူကြောင်း ပြောပြတာမျိုး၊ ဘယ်နိုင်ငံကထုတ်တဲ့ ဘာ Made ဖြစ်ကြောင်း အာမခံရောင်းတာမျိုးတွေဟာ Customer တွေရဲ့ ယုံကြည်မှုကို ပိုရစေပါတယ်။ Company ရဲ့ Reviews တွေကလည်း အရေးပါပါတယ်။
အခုဆိုရင် Seven P Formula ဆိုတာ ဘာလဲ သိသွားကြပါပြီ။ အရမ်းခက်ခဲတဲ့ အရာတွေ မဟုတ်တာကြောင့် မိမိရဲ့ စီးပွားရေးလုပ်ငန်းတွေမှာ လေ့လာ စမ်းသပ် လုပ်ဆောင်လို့ ရပါတယ်။
<<< Zawgyi >>>
ေဈးကြက္ခ်ဲ႕ထြင္ရာမွာ မျဖစ္မေန စဥ္းစားသင့္တဲ့ " 7 P Formula "
စီးပြားေရးလုပ္ငန္းတိုင္းဟာ မိမိရဲ႕ ထုတ္ကုန္ ဒါမွမဟုတ္ ဝန္ေဆာင္မႈေတြကို ရွိၿပီးသား ေဈးကြက္ထဲမွာ ေရာင္းခ်ေန႐ုံနဲ႔ မလုံေလာက္ေတာ့ပါဘူး။ အသစ္အသစ္ေသာ ေဈးကြက္ေတြကို ခ်ဲ႕ထြင္ ေဖာ္ေဆာင္ဖို႔ လိုလာပါၿပီ။ အဓိကကေတာ့ မိမိ Customer ေတြရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြနဲ႔ လိုခ်င္တာေတြကို သိရွိေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီး သူတို႔ စိတ္ေက်နပ္မႈ ရရွိေအာင္ ျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္ဖို႔ပါပဲ။
ဒါေၾကာင့္ ေဈးကြက္ခ်ဲ႕ထြင္ရာမွာ Marketer ေတြ စဥ္းစားသင့္တဲ့ Seven P Formula ဟာ ဘာလဲဆိုတာကို ရွင္းလင္း ေျပာျပေပးသြားပါမယ္။ ဒီေဖာ္ျမဴလာကို Google, eBay, Apple, Starbucks, Coca-Cola, Pepsi, Sony, Buger King နဲ႔ Yahoo စတဲ့ နာမည္ႀကီး ကုမၸဏီ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အသုံးျပဳၾကပါတယ္။
7Ps လို႔ လူသိမ်ားၾကသလို အဲဒီထဲက အေပၚ P ေလးခုကို 4Ps ဆိုၿပီးလည္း ခြဲျခား သိၾကပါတယ္။ ၁၉၆၀ ခုႏွစ္မွာ အေမရိကန္ ေဈးကြက္ေဖာ္ေဆာင္ေရး ပါေမာကၡ Edmund Jerome McCarthy ဆိုသူက စတင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
၁။ Product ( ကုန္ပစၥည္း )
ပထမဦးဆုံး မိမိထုတ္လုပ္လိုက္တဲ့ ကုန္ပစၥည္း သို႔ ဝန္ေဆာင္မႈဟာ Customer ေတြအတြက္ တကယ္လိုရဲ႕လား အရည္အေသြးေရာ ျပည့္မီရဲ႕လား ဆိုတာကို ဆန္းစစ္ပါ။ လူေတြက မသုံးခ်င္တဲ့ ကုန္ပစၥည္းမ်ိဳး သို႔ ဝန္ေဆာင္မႈမ်ိဳးကို " ငါတို႔ အေကာင္းဆုံး လုပ္ထားတာပဲ၊ လူေတြ သုံးၾကမွာပါ " ဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႔ ေဈးကြက္ထဲကို ပို႔မိမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ပြဲဦးထြက္မွာတင္ အႏႈတ္လကၡဏာ ျပေနပါၿပီ။ လူေတြ တကယ္လိုအပ္မယ့္၊ လိုခ်င္တဲ့ အရာမ်ိဳး ျဖစ္ရဲ႕လားဆိုတာ ေသခ်ာ ေလ့လာပါ၊ Market Research ေတြ လုပ္ပါ။
၂။ Price ( ေဈးႏႈန္း )
လူေတြဟာ ေဈးႀကီးတဲ့ ပစၥည္းအသုံးအေဆာင္ေတြကို ဝယ္ယူဖို႔ စဥ္းစားတတ္ၾကသလို ေဈးေပါတိုင္းလည္း ဝယ္ၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေဈးသင့္ၿပီး ေကာင္းမြန္တဲ့ ပစၥည္းေတြကို ေ႐ြးခ်ယ္ ဝယ္ယူၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပိဳင္ဘက္လုပ္ငန္းေတြ ဘယ္ေဈးႏႈန္းနဲ႔ ေရာင္းေနသလဲဆိုတာ ေလ့လာပါ။
မိမိက ေဈးနည္းနည္းပိုမ်ားေနတယ္ဆိုရင္ ဘာေတြ ပိုေကာင္းတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း လူေတြ ျမင္သာေအာင္ ျပပါ။ ကုမၸဏီေတြအေနနဲ႔ ထုတ္လုပ္မႈ ကုန္က်စရိတ္နဲ႔ အျမတ္ရရွိေငြကို တြက္ခ်က္ၿပီးမွ ေဈးႏႈန္းသတ္မွတ္တာမ်ိဳးေတာ့ မလုပ္သင့္ပါဘူး။ ကုန္က်စရိတ္မ်ားေလ ေဈးႏႈန္းပိုျမင့္ေလ ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။
၃။ Place ( ေနရာ )
ေဈးကြက္ထဲ ပို႔မယ့္ ကုန္ပစၥည္းလည္း အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနၿပီ။ ေဈးႏႈန္းလည္း သတ္မွတ္ၿပီးၿပီ ဆိုရင္ ဘယ္လိုခ်န္နယ္ေတြကေန Customer ေတြဆီ ေရာက္ေအာင္ ပို႔မလဲ၊ ဘယ္ေနရာေတြမွာ သူတို႔ ဝယ္ယူလို႔ ရႏိုင္မလဲဆိုတာေတြ စဥ္းစားေပးဖို႔ လိုလာပါၿပီ။
တခ်ိဳ႕ကုန္ပစၥည္းေတြ ေၾကာ္ျငာအားေကာင္းေတာ့ လူေတြက သိေနၿပီ။ ဒါေပမဲ့ ဘယ္မွာေရာင္းမွန္း မသိေတာ့ ဝယ္မရဘူး ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မိမိကုန္ပစၥည္း သို႔ ဝန္ေဆာင္မႈက ဘယ္မွာ ရႏိုင္ပါတယ္၊ ဘယ္ကေန မွာလို႔ ရပါတယ္၊ ဘယ္ကို ဆက္သြယ္လို႔ ရပါတယ္ဆိုတာမ်ိဳး အားလုံးသိေအာင္ ေျပာျပထားသင့္ပါတယ္။
၄။ Promotion ( အေရာင္းျမႇင့္တင္ျခင္း )
ဘာေၾကာင့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြ၊ ကုမၸဏီေတြ အေရာင္းျမႇင့္တင္ၾကတာလဲဆိုေတာ့ Customer ေတြနဲ႔ အဆက္အသြယ္ မျပတ္သြားေစဖို႔ပါ။ ပ႐ိုမိုးရွင္း ( ၄ ) မ်ိဳး ရွိပါတယ္။ ဒီေလးမ်ိဳးထဲက တစ္ခုမဟုတ္တစ္ခု လုပ္ေဆာင္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။
၁။ Advertising - မိမိ ကုန္ပစၥည္း သို႔ ဝန္ေဆာင္မႈအေၾကာင္းကို မိမိ Target ထားသည့္ Potential Customer မ်ား သိရွိေအာင္ ေၾကာ္ျငာျခင္း၊
၂။ Personal Selling - ေရာင္းသူနဲ႔ ဝယ္သူ တိုက္႐ိုက္ ထိေတြ႕ ေရာင္းခ်ျခင္း၊
၃။ Sales Promotions - ကုန္ပစၥည္း နမူနာမ်ား ေပးေဝျခင္း၊ ကူပြန္မ်ား ေပးျခင္း၊ ဒစ္စေကာင့္မ်ား ေပးျခင္း
၄။ Direct Marketing - ကုန္ပစၥည္း မိတ္ဆက္ပြဲမ်ား က်င္းပျခင္း၊
၅။ People ( ဝန္ေဆာင္မႈ ေပးေနသူမ်ား/ ထုတ္လုပ္ ျဖန႔္ျဖဴး ေရာင္းခ်သူမ်ား )
လုပ္ငန္းတိုင္းမွာ ထုတ္လုပ္သူ၊ ျဖန႔္ျဖဴးသူ၊ ေရာင္းခ်သူေတြ ရွိၾကသလို အစအဆုံးကို ကိုယ္တိုင္ လုပ္ေဆာင္တဲ့သူေတြလည္း ရွိၾကပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ Producer ( ထုတ္လုပ္သူ ) ေတြကေနတစ္ဆင့္ Distributor ( ျဖန႔္ျဖဴးသူ ) သူေတြဆီ၊ သူတို႔ဆီက တစ္ဆင့္မွ Retailer ( လက္လီေရာင္းခ်သူ ) ေတြဆီ ေရာက္တယ္။
ေနာက္ဆုံးမွ Consumer ( စားသုံးသူ ) ေတြဆီ ေရာက္ပါတယ္။ ဒီလူေတြအားလုံးကို အဆက္အသြယ္မျပတ္ေစဖို႔အတြက္ ၾကားထဲမွာ Intermediaries ( ၾကားခံလူ ) ေတြ ထားရၿပီး ေသခ်ာ စီမံ ခန႔္ခြဲႏိုင္ဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ ( ဥပမာ - ေငြေပးေခ်ရာမွာ အဆင္ေျပဖို႔အတြက္ ဘဏ္မ်ား၊ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး အဆင္ေစေျပဖို႔ Logistics ကုမၸဏီမ်ား၊ ေအဂ်င္စီမ်ားနဲ႔ Marketing Intermediaries မ်ား )
၆။ Process ( လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား )
ကုန္ပစၥည္း သို႔ ဝန္ေဆာင္မႈတစ္ခု စတင္ လုပ္ေဆာင္ခ်ိန္က စၿပီး Customer ေတြဆီ ေရာက္တဲ့အထိ လုပ္ငန္းစဥ္အားလုံး ပါဝင္ပါတယ္။ ကုမၸဏီေတြမွာ သက္ဆိုင္ရာ ရာထူးအလိုက္ ေပးအပ္ထားတဲ့ တာဝန္ေတြ ေအာင္ျမင္ရဲ႕လား၊ အလုပ္ျဖစ္ေျမာက္ရဲ႕လား၊ တကယ္လို႔ အလုပ္မၿပီးေျမာက္ဘူးဆိုရင္ ဘာေၾကာင့္လဲ၊ ဘာေတြလိုအပ္လဲ၊ ဘာေတြ ျပင္ဆင္ရမလဲ စတာေတြကို အားလုံး ေဆြးေႏြး အေျဖရွာၿပီး တည့္မတ္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။
၇။ Physical Evidence ( သက္ေသျပျခင္း )
မိမိကုမၸဏီက ထုတ္လုပ္တဲ့ ကုန္ပစၥည္း သို႔ ဝန္ေဆာင္မႈဟာ မွန္ကန္ ေကာင္းမြန္ေၾကာင္း ( Guarantee ) ေပးျခင္းနဲ႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ကာလအတြင္း ယိုယြင္းပ်က္စီးခဲ့ရင္ ျပန္လည္ ျပဳျပင္ေပးမယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ( Warrantee ) ေပးျခင္းဟာ Physical Evidence ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
အထူးသျဖင့္ Online Shop ေတြမွာ ေရာင္းတဲ့အခါ ဓာတ္ပုံ႐ိုက္ျပထားတဲ့ ပုံနဲ႔ အျပင္ကပုံ တူေၾကာင္း၊ ဓာတ္ပုံထဲက အေရာင္နဲ႔ အျပင္က အေရာင္ တူေၾကာင္း ေျပာျပတာမ်ိဳး၊ ဘယ္ႏိုင္ငံကထုတ္တဲ့ ဘာ Made ျဖစ္ေၾကာင္း အာမခံေရာင္းတာမ်ိဳးေတြဟာ Customer ေတြရဲ႕ ယုံၾကည္မႈကို ပိုရေစပါတယ္။ Company ရဲ႕ Reviews ေတြကလည္း အေရးပါပါတယ္။
အခုဆိုရင္ Seven P Formula ဆိုတာ ဘာလဲ သိသြားၾကပါၿပီ။ အရမ္းခက္ခဲတဲ့ အရာေတြ မဟုတ္တာေၾကာင့္ မိမိရဲ႕ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြမွာ ေလ့လာ စမ္းသပ္ လုပ္ေဆာင္လို႔ ရပါတယ္။
Su Mon Oo ( Mine )
