ကားထုတ္လုပ္သူေလာကမွာ နာမည္ဂုဏ္သတင္းက အေရးပါပါတယ္။ ကားနာမည္အရ ကားအတန္းအစားကို ခြဲျခားၿပီး မွတ္သားထားၾကပါတယ္။
ကားေဈးႏႈန္းကိုလည္း ကားအမည္အရ မွတ္သားထားၾကပါတယ္။ ဘယ္နာမည္က လူလတ္တန္းစား စီးတဲ့ကားေတြ ထုတ္လုပ္တယ္။ ဘယ္နာမည္က အထက္တန္းစားေတြစီးတဲ့ကားေတြ ထုတ္လုပ္တယ္။ ဘယ္နာမည္က အိမ္စီး ၿပိဳင္ကား အပ်ံစားေတြကို ထုတ္လုပ္တယ္ စသျဖင့္ မွတ္သားထားၾကပါတယ္။
အရင္တုန္းကေတာ့ မွတ္သားထိုက္ေအာင္ ကြဲကြဲျပားျပား ရွိၾကပါတယ္။ တသီးတျခားစီ ထုတ္လုပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အခုေခတ္မွာေတာ့ ကား လုပ္ငန္းႀကီးေတြဟာ လက္သင့္ရာ လုပ္ငန္းခ်င္း ပူးေပါင္းၿပီး ကားေတြ ထုတ္လုပ္ေနၾကပါၿပီ။ နည္းပညာအရ ပူးေပါင္းတာ ရွိတယ္။ ေငြေၾကးအရ ပူးေပါင္းတာ ရွိတယ္။ ႏွစ္မ်ိဳးစလံုးနဲ႔ ပူးေပါင္းတာ ရွိတယ္။
ကားနာမည္ေတြက ႏွင္းဆီေတြဆိုရင္ တခ်ိဳ႕ႏွင္းဆီေတြက ပိုေမႊးတဲ့ ဂုဏ္သတင္း ရွိၾကတာေၾကာင့္ ေဈးပိုျမင့္ၾကတယ္။ နာမည္အစြဲ လူထုၾကားမွာ ရွိေနၾကတာေၾကာင့္ ေဈးပိုေပးရတာကို မႏွေျမာၾကတဲ့အျပင္ ဂုဏ္ေတာင္ယူလိုက္ၾကပါေသးတယ္။ အဲဒီအထာကို ကားထုတ္လုပ္တဲ့ လုပ္ငန္းေတြက အသံုးခ်ေနၾကပါတယ္။ ကားက အတူတူ ျဖစ္ေပမဲ့ တပ္လိုက္တဲ့ တံဆိပ္အမည္အရ ေဈးကြာတာေၾကာင့္ ေဈးသက္သာတဲ့ တံဆိပ္အမည္ျဖင့္ ထုတ္လုပ္တဲ့အျပင္ ေဈးႀကီးေပးရတဲ့ တံဆိပ္အမည္ တပ္ၿပီးေတာ့လည္း ထုတ္လုပ္ၾကပါတယ္။
ကားထုတ္လုပ္တဲ့အခါ အစိတ္အပိုင္းေတြကို တစ္ခုၿပီးတစ္ခု စီတန္းၿပီး တပ္ဆင္ပါတယ္။ အဲဒီလို တပ္ဆင္တဲ့ လိုင္းကို ပလက္ေဖာင္းလို႔ ေခၚၾကပါတယ္။ ခုနကေျပာတဲ့ ကားကအတူတူ တံဆိပ္သာကြဲတဲ့ကားေတြကို ထုတ္လုပ္တဲ့အခါ တပ္ဆင္ထုတ္လုပ္တဲ့ ပလက္ေဖာင္းက အတူတူပါပဲ။ ေဈးသက္သာတဲ့ တံဆိပ္အမည္နဲ႔ ကားေတြကိုလည္း ဒီစက္႐ံုက ဒီပလက္ေဖာင္းမွာပဲ ထုတ္တယ္။ ေဈးႀကီးတဲ့ တံဆိပ္အမည္နဲ႔ ကားေတြကိုလည္း ဒီစက္႐ံုရဲ႕ ပလက္ေဖာင္းမွာပဲ တပ္ဆင္ ထုတ္လုပ္ပါတယ္။ အဲဒီလို လုပ္တာကို ကားထုတ္လုပ္သူေတြက ပလက္ေဖာင္း ေ၀မွ်သံုးစြဲျခင္း (platform share) လို႔ ေျပာဆိုသံုးႏႈန္းၾကပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဒီဇိုင္းထုတ္ေပးၾကရသူေတြက ကားႏွစ္မ်ိဳးစလံုး ပလက္ေဖာင္းတစ္ခုတည္းမွာ ထုတ္လုပ္လို႔ရေအာင္ ဒီဇိုင္းထုတ္ေပးထားၾကရပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကားႏွစ္မ်ိဳးစလံုးဟာ အားလံုးနီးပါး တူေနေအာင္ လုပ္ေပးထားၿပီး အျမင္မွာ ကြဲေအာင္သာ ဒီဇိုင္းထုတ္ေပးၾကရပါတယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ ေရွ႕မီးႀကီး မီးခြက္ပံုစံေတြကို ကြဲျပားျခားနား ေအာင္ လုပ္ေပးထားလိုက္ၾကတယ္။ ကားေနာက္ဖံုး ခ်ိဳးပံုကို နည္းနည္းကြဲေအာင္ လုပ္ထားလိုက္ၾကတယ္။
တကယ္ေတာ့ ပလက္ေဖာင္းေ၀မွ်သံုးစြဲၿပီး ထုတ္လုပ္တဲ့ကားႏွစ္မ်ိဳးဟာ ထုတ္လုပ္တဲ့လိုင္းသာမက လုပ္ကိုင္ေပးၾကတဲ့ လုပ္သားေတြကအစ အတူတူပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ကားေရွ႕ဘက္ ရွဲလ္မွာ တပ္ဆင္လိုက္တဲ့ တံဆိပ္အမည္ ကြာျခားေနတာေၾကာင့္ ေရာင္းခ်တဲ့ ေဈးႏႈန္းႏွစ္ခုက အကြာႀကီး ကြာသြားပါတယ္။
သာဓကတစ္ခုကို တင္ျပလိုပါတယ္။ အိမ္စီး ၿပိဳင္ကား brand တစ္ခုျဖစ္တဲ့ Aston Martin Cygnet၏ ရဲ႕ အေျခခံေရာင္းေဈးႏႈန္းက အေမရိကန္ေဒၚလာ ေလးေသာင္းခြဲျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီကားကို တိုယိုတာမွ ထုတ္လုပ္ေပးတဲ့ ယာဥ္အစိတ္အပိုင္းေတြနဲ႔ တပ္ဆင္ထုတ္လုပ္ထားပါတယ္။ အင္ဂ်င္၊ ဂီယာေဘာက္စ္ စတာေတြကအစ တိုယိုတာက ထုတ္လုပ္ေပးထားပါတယ္။ တိုယိုတာကား တပ္ဆင္ထုတ္လုပ္တဲ့ ပလက္ေဖာင္းမွာပဲ တပ္ဆင္ထုတ္လုပ္ထားပါတယ္။ တပ္ဆင္ေပးတဲ့ လုပ္သားေတြကလည္း တိုုယိုတာကားေတြ ထုတ္လုပ္ရင္ လုပ္ကိုင္ေပးၾကတဲ့ လုပ္သားေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီပလက္ေဖာင္းမွာပဲ အလားတူကားကို တပ္ဆင္ၿပီး တိုယိုတာ တံဆိပ္အမည္တပ္ဆင္ကာ ထုတ္လုပ္ပါတယ္။ အဲဒီလို တိုယိုတာတံဆိပ္အမည္တပ္ဆင္ထားတဲ့ကားက်ေတာ့ အေျခခံေရာင္းေဈးႏႈန္းက အေမရိကန္ေဒၚလာ တစ္ေသာင္း ခုနစ္ေထာင္ေအာက္မွာပဲ ရွိပါတယ္။ ဒီေတာ့ ပန္းသီးခ်င္းအတူတူ ကပ္ထားတဲ့တံဆိပ္ေၾကာင့္ ေဈးကြာေနသလို ျဖစ္ေနပါတယ္။ ကြာတာမွ အေမရိကန္ေဒၚလာ သံုးေသာင္းနီးပါး ကြာေနတယ္။ တိုယိုတာရဲ႕ နည္းပညာ၊ တိုယိုတာရဲ႕ စက္႐ံု၊ တိုယိုတာရဲ႕ အင္ဂ်င္နီယာပညာတို႔ျဖင့္ ထုတ္လုပ္ထားတဲ့ မည္ကာမတၲ Aston Martin Cygnet ကို တိုယိုတာကားထက္ ေဈးႏွစ္ဆမက သံုးဆနီးပါး ပိုေပးၿပီး ၀ယ္စီးၾကတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ Aston Martin Cygnet ဆိုတဲ့ brand ရဲ႕ ဂုဏ္ကို မက္လို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ေခတ္အဆက္ဆက္မွာ Aston Martin က ေဈးႀကီးတဲ့ကားဆိုၿပီး ဂုဏ္ရွိထားလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
တကယ္ကို နာမည္ကို မက္လို႔ ၀ယ္စီးေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ Cygnet က ထည္၀ါသလားဆိုေတာ့ မထည္၀ါပါဘူး။ ကားအေသးစား တန္း၀င္ကားမ်ိဳးသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဥေရာပမွာ ကားကထြက္တဲ့ မီးခိုးကို ေလထုညစ္ညမ္းမႈ အနည္းဆံုး ျဖစ္ေအာင္ ထိန္းခ်ဳပ္ေပးဖို႔ ျပ႒ာန္း ထားတာေၾကာင့္ အဲဒီျပ႒ာန္းခ်က္နဲ႔ ကိုက္ညီမယ့္ အင္ဂ်င္အမ်ိဳးအစားကို ေရြးခ်ယ္တဲ့အခါ တိုယိုတာရဲ႕ အေသးစားအင္ဂ်င္က ေလ်ာ္ကန္သင့္ျမတ္ေနတာေၾကာင့္ တိုယိုတာရဲ႕ ပစၥည္းေတြနဲ႔ပဲ ထုတ္လုပ္ဖို႔ ေရြးခ်ယ္ဆံုးျဖတ္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
အခုလို တံဆိပ္အမည္ေျပာင္းလဲတပ္ဆင္ၿပီး ထုတ္လုပ္တဲ့ နည္းပညာကို ကားထုတ္လုပ္သူေတြ သံုးစြဲေနၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က တျခားကား ထုတ္လုပ္တဲ့လုပ္ငန္းရဲ႕ အမည္တံဆိပ္ျဖင့္ တပ္ဆင္ၿပီး ထုတ္လုပ္ၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့ ကိုယ္ ပ်ိဳးေထာင္ၿပီး ေျမေတာင္ေျမႇာက္ေပးထားတဲ့ တံဆိပ္ကိုပဲ ေျပာင္းလဲတပ္ဆင္ၿပီး ထုတ္လုပ္ၾကပါတယ္။ GM လို႔ အတိုေကာက္အားျဖင့္ လူသိမ်ားတဲ့ General Motors က ၄ဘီးယက္ Chevrolet Tahoe ကို ၂၀၁၂ခုႏွစ္မွာ အေမရိကန္ ကားေဈးကြက္မွာ အေမရိကန္ ေဒၚလာ ေလးေသာင္း သံုးေထာင္ေက်ာ္ျဖင့္ ေရာင္းခ်ပါတယ္။ အဲဒီကားကိုပဲ အဲဒီ ၂၀၁၂ခုႏွစ္မွာ ဂ်ီအမ္မွာ ရွိေနတဲ့ ေနာက္ထပ္ တံဆိပ္အမည္ျဖစ္တဲ့ GMC Yukon တပ္ၿပီး ေရာင္းခ်တဲ့အခါ အေမရိကန္ေဒၚလာ ေလးေသာင္းခြဲေက်ာ္ျဖင့္ ေရာင္းခ်ပါတယ္။
အခုလို လုပ္ကိုင္တဲ့ နည္းလမ္းကို လို႔ တံဆိပ္ကပ္အင္ဂ်င္နီယာပညာ Badge engineering ေခၚေ၀ၚၾကပါတယ္။ ဖို႔ဒ္နဲ႔ ခ႐ိုင္စလာတို႔မွာလည္း အလားတူ တံဆိပ္ကပ္အင္ဂ်င္နီယာပညာျဖင့္ ထုတ္လုပ္ထားတဲ့ ေမာ္ဒယ္ေတြ ရွိၾကပါတယ္။ ဂ်ပန္ကားလုပ္ငန္းေတြမွာလည္း ရွိၾကပါတယ္။ ဂ်ာမန္ကားလုပ္ငန္းေတြလည္း မကင္းၾကပါဘူး။
ေရာင္းခ်တဲ့ ေဈးကြက္အရ အမည္ခြဲျခားၿပီး ေပးလိုက္တာမ်ိဳးလည္း ရွိပါတယ္။ ဂ်ပန္ကားလုပ္ငန္းေတြက ျပည္တြင္းေဈးကြက္မွာ ေမာ္ဒယ္နာမည္တစ္မ်ိဳး၊ အေမရိကန္ေဈးကြက္မွာ ေမာ္ဒယ္နာမည္တစ္မ်ိဳးထားၿပီး ထုတ္လုပ္တဲ့ အေလ့အထ ရွိၾကပါတယ္။ ကိုယ္၀ယ္စီးဖို႔ ရည္ရြယ္တဲ့ကား ေမာ္ဒယ္အမည္ျဖင့္ ၀ီကီပီးဒီးယားမွာ ရွာေဖြဖတ္႐ႈၿပီး အျခားအမည္ကြဲရွိမရွိကို သိႏိုင္ၿပီး ရွိေနရင္ ဘယ္အမည္နဲ႔ တံဆိပ္တပ္ၿပီး ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်ေနတယ္ဆိုတာကို သိႏိုင္ပါတယ္။
မိခင္ကုမၸဏီ တစ္ခုတည္း ျဖစ္သြားၾကၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ မိခင္ကုမၸဏီရဲ႕ စီမံမႈအရ အကုန္အက်သက္သာေအာင္ ကားတစ္မ်ိဳးတည္းကို ဒီဇိုင္းထုတ္ၿပီး ကုမၸဏီႏွစ္ခုက တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ အၿပိဳင္ထုတ္လုပ္ၿပီး ေရာင္းခ်ၾကတာမ်ိဳးေတြလည္း ရွိၾကပါတယ္။
အခုလုိ လုပ္ကုိင္တာဟာ အဓြန္႔ရွည္ၾကာ အကုန္ခံၿပီး ထူေထာင္ထားတဲ့ အမွတ္တံဆိပ္ brand တစ္ခုကုိ အသုံးျပဳၿပီၚ အျမတ္ထုတ္ၾကတဲ့ နည္းလမ္းတစ္သြယ္ ျဖစ္ပါတယ္။
