ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံသူ (၇) မ်ိဳး ရွိတယ္တဲ့ ခင္ဗ်။ မိတ္ေဆြတို႔ အတြက္ အက်ိဳးရွိမယ္ထင္လို႔ ေျပာျပေပးခ်င္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ...။
ကၽြန္ေတာ္ေျပာျပခ်င္တဲ့ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံသူ (၇) မ်ိဳးကေတာ့........
Level One: The “Lottery Winner”
သူတို႕ဟာ ရုတ္တရက္ ထီေပါက္သူလို ပိုက္ဆံကို ဘယ္မွာ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံရမွန္း မသိသူေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။
သူတို႕ဟာ ေတြ႕တဲ့ လူတိုင္းကို ဘာလုပ္ရရင္ေကာင္းမလဲ လို႕ေမးတတ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီ လို လူမ်ိဳးေတြဟာ သူမ်ားေျပာသမွ် လုပ္ေလ့ရွိၾကပါတယ္။ မၾကာပါဘူး ၇ ႏွစ္ပါပဲ လို႕ ဆိုပါတယ္။
ထီဆုၾကီးေပါက္သူ ၇၀% ဟာ ၇ႏွစ္အတြင္းမွာပဲ ဒံုရင္း ကို ျပန္ေရာက္သြားတတ္ၾကလို႕ပါ။
ဒါေၾကာင့္ ေရာဘတ္ ကီယိုဆာကီ ေပးတဲ့ အၾကံကေတာ့ “ပညာသင္ပါ” ဘ႑ာေရးပညာမတတ္ပဲနဲ႕ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံတာ မလုပ္သင့္ဘူးလို႕ ဆိုပါတယ္။
Level Two: The Borrowers
သူတို႕ဟာ ေငြလွည့္ေခ်းေနသူေတြျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႕ရဲ႕ ပိုက္ဆံကို ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံရမယ့္ အစား သူတို႕မွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ အခက္အခဲကို ေျဖရွင္းဖို႕ လွည့္ပတ္ျပီး ေငြေခ်းၾကပါတယ္။
သူတို႕မွာ ကာလတို အေၾကြးမ်ားနဲ႕ ဖိစီးေနပါတယ္။ အေၾကြးဝယ္ကဒ္ေတြ အမ်ားၾကီးကိုင္ထားျပီး တစ္ခုကေန တစ္ခု လႊဲေျပာင္းေခ်းငွားျပီး ေျဖရွင္းေနၾကပါတယ္။
သူတို႕ကို ၾကည့္လိုက္ရင္ေတာ့ အိမ္ေကာင္းေကာင္းမွာေန၊ ကားေကာင္းေကာင္းစီး၊ အပမ္းေျဖခရီးခဏခဏထြက္၊ ေစ်းဝယ္သြား ဆိုျပီး ေပ်ာ္ေနၾကတာကို ျမင္ရမွာပါ။
ဒါေပမယ့္ သူတို႕ရဲ႕ ဘ႑ာေရး ရွင္းတမ္းကို ထုတ္ၾကည့္လိုက္ရင္ေတာ့ ကုမရတဲ့ကင္ဆာ ျဖစ္ေနျပီ ဆိုတာ ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။
ေရာဘတ္ကီယိုဆာကီေပးတဲ့ အၾကံကေတာ့ ဒီလို အျဖစ္မ်ိဳးကို ေရွာင္ဖို႕ပါပဲ။ ကိုယ္ ခက္ခက္ခဲခဲ ရွာေဖြထားတဲ့ ပိုက္ဆံကို အလဟသ မျဖစ္ပါေစနဲ႕။
ဒါဟာ မွန္ကန္တဲ့ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈ မဟုတ္ပါဘူး။
Level Three: The Saver
ဒီတစ္မ်ိဳးကို ေတာ့ ေငြစုသူ လို႕ အမည္ေပးပါတယ္။ သူတို႕ဟာ ပင္ပင္ပမ္းပမ္း ရွာလို္႕ရသမွ်ထဲက တခ်ိဳ႕ကို ၾကိတ္မိွတ္ျပီး စုေဆာင္းေလ့ရွိပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ သူတို႕ စုေဆာင္းႏိုင္တာကလဲ နဲနဲပါပဲ။ အဲဒီလို လူမ်ိဳး ကို ေငြစုၾကပါလား ဆိုတဲ့ Plan ေတြက ဆြဲေဆာင္ေလ့ရွိပါတယ္။ သူတို႕ကလဲ သူတို႕ ရွာလို႕ ရထားသမွ်ေလးေတြကို ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံဖို႕ထက္ စုထားဖို႕ပဲ အားသန္ပါတယ္။
လက္လီအေရာင္း ဆိုင္ေတြကလဲ “ကၽြႏု္ပ္တို႕ ထံတြင္ေစ်းဝယ္ျခင္းျဖင့္ သင့္ေငြကို ေျခြတာပါ” ဆိုတဲ့ စကားလံုးေတြနဲ႕ ဆြဲေဆာင္ၾကပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႕ပဲ ပင္ပင္ပမ္းပမ္း ရွာေဖြ ထားတဲ့ ပိုက္ဆံေတြဟာ ကိုယ္မလိုတဲ့ အသံုးအေဆာင္ေတြကို ေစ်းေပါေပါနဲ႕ ရမယ္ ဆိုလို႕ ဝယ္လိုက္ၾကရင္း ကုန္သြားၾကပါတယ္။
အဲဒါကို ေရာဘတ္က Spending Dollars to save pennies လို႕ တင္စားပါတယ္။ “ေျခြတာ” ဆိုတဲ့ စကားကို လူေတြ သိပ္ၾကိဳက္ၾကပါတယ္။
သက္သာမယ္ ေလွ်ာ့ေပးမယ္ ဆိုတာနဲ႕ လိုတာမလိုတာ မၾကည့္ေတာ့ပဲ တန္းဝယ္လိုက္တတ္ၾကပါတယ္။ ဒါဟာ အေရာင္းသမားေတြရဲ႕ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ တစ္ခု ပါပဲ။
ေရာဘတ္ကီယိုဆာကီေပးတဲ့ အၾကံကေတာ့ ရွိတဲ့ ပိုက္ဆံေလး ေျခြတာစုေဆာင္းမယ့္ အစား ပိုက္ဆံ ပိုဝင္ေအာင္ ရွာႏိုင္မယ့္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈကို လုပ္ပါ။ ပညာသင္ပါ။
Level Four: The Smart Investor
ဘယ္မွာ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံရမယ္ ဆိုတာ သိသူပါပဲ။ သူ႕မွာ ပညာအခံရွိတယ္။ ဘတ္ဂ်က္ အေၾကာင္းသိတယ္။ ဘယ္ေနရာဟာ သူ႕ပိုက္ဆံ အတြက္ စိတ္ခ်ရတဲ့ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈကို လုပ္ႏိုင္မလဲ ဆိုတာ သိတယ္ ျမင္တယ္။
သူဟာ ပညာတတ္ေပမယ့္ ဘ႑ာေရး နဲ႕ပတ္သက္တာကိုေတာ့ သိပ္မသိလွဘူး။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ဒီလိုလူမ်ိဳးေတြဟာ ေလာင္းကစားမလုပ္ဘူး။
ေလာင္းကစား ဆန္တဲ့ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈေတြ မလုပ္ၾကဘူး။ဆူလြယ္နပ္လြယ္ ရွံဳးလြယ္ ျမတ္လြယ္ အလုပ္ေတြ ကို ေရွာင္ၾကတယ္။
ေရာဘတ္ကီယုိဆာကီေပးတဲ့ အၾကံကေတာ့ ဒီလိုလူမ်ိဳးေတြမွာ အၾကံေပးႏိုင္မယ့္ မိတ္ေဆြေကာင္းလိုတယ္။ အဲဒီလို မိတ္ေဆြေကာင္းကို ေတြ႕ေအာင္ရွာျပီး အနားမွာ အနီးကပ္ ထားပါ။
သူတို႕ဆီက အၾကံေကာင္းေတြကို လက္ခံရယူပါ။ သူတို႕ဟာ ခ်င့္ခ်ိန္ျပီးေပးလိမ့္မယ္။ ဘာပဲလုပ္လုပ္ စြန္႕စားရတဲ့ အႏၱရာယ္ကေတာ့ ရွိေနမွာပဲ ဆိုတာ မေမ့ပါနဲ႕။ ဘ႑ာေရး ပညာကိုေလ့လာပါ။
ဒီအဆင့္အထိကို ေရာဘတ္ကီယုိဆာကီက “အျပင္လူ” ေတြလို႕ သတ္မွတ္ပါတယ္။ အဆင့္ ၅…၆…၇..ကိုေတာ့ သူက “အတြင္းလူ” လို႕သတ္မွတ္ပါတယ္။ ဆက္ေျပာပါဦးမယ္ေနာ္...။
Level Five: The Long-Term Investor
ဒါကေတာ့ ေရရွည္ျမွဳပ္ႏွံသူပါ။ ဒီအဆင့္ကေန စျပီး ေတာ့ ေနာက္ထပ္ လာမယ့္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံသူေတြကို ပရိုဖက္ရွင္နယ္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံသူမ်ားလို႕ သတ္မွတ္ပါမယ္။
ျပီးေတာ့ သူတို႕ကို “အတြင္းလူ” ေတြလို႕ သတ္မွတ္ပါမယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ။ သူတို႕ဟာ “အိမ္ယာေျမ” နယ္ပယ္ထဲမွာ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံၾကလို႕ပါ။
သူတို႕ဟာ နာမည္ေက်ာ္ ကုမၸဏီၾကီးေတြရဲ႕ ရွယ္ယာေတြကို မဝယ္ၾကပါဘူး။ အဲဒီရွယ္ယာေတြကို ဝယ္ဖို႕က ဘ႑ာေရးပညာတတ္စရာ မလိုဘူးေလ။
သူတို႕ ဝယ္ယူ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံေလ့ရွိၾကတဲ့ အိမ္ယာေျမ နယ္ပယ္မွာေတာ့ ဘ႑ာေရးပညာ ကို တတ္မွ ျဖစ္မွာပါ။ Financial Statement ဆိုတာ သိရမယ္။
Pro forma ဆိုတာ သိရမယ္.. Due diligence Report ဆိုတာ သိရမယ္.။ ဒါေတြကို နားလည္မွ ေရာင္းခ်င္တာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဝယ္ခ်င္တာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္ေစ်းကို ကိုယ္သတ္မွတ္ႏိုင္မွာျဖစ္တယ္။
ဒီအဆင့္ မွာ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံသူေတြဟာ ညွိႏိႈင္းႏိုင္စြမ္း ျမင့္မားရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ေရာင္းသူတိုင္းဟာ သူတို႕ပစၥည္းကို ေစ်းအျမင့္ဆံုးနဲ႕ ေရာင္းခ်င္ၾကသလို ဝယ္သူတိုင္းဟာလဲ သူဝယ္ခ်င္တာကို ေစ်းအနိမ့္ဆံုး ေပးျပီး ဝယ္ခ်င္တာေလ။
ဒါေၾကာင့္ “ညွိႏိုင္စြမ္း” က အေရးၾကီးတယ္လို႕ေျပာတာ။
Level Six: The Sophisticated Investor
ဝါရင့္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံသူေတြကို ေျပာတာပါ။ သူတို႕မွာေတာ့ အေတြ႕အၾကံဳမ်ားလွျပီေလ။ ေျပာရင္ ေစာေဖတို႕က ေနာေၾကေနျပီေပါ့...။
ရွင္ၾကီးဝမ္း.. ရွင္လတ္ဝမ္း.. ရွင္ငယ္ဝမ္း ဆိုျပီး အားလံုး ထဲကို ဝင္ျပီးျပီ ဆိုေတာ့ သိေနျပီေပါ့။ သူတို႕မွာ ဝင္ေငြစီးေၾကာင္းစီမံခန္႕ခြဲမႈ (Cash flow Management) ပညာကလဲ ျပည့္တယ္ေလ။
သူတို႕ဟာ အမ်ိဳးအစား မတူတဲ့ အလုပ္ေတြမွာ ရင္းႏွီးေလ့မရွိဘူး။ သူတို႕ရဲ႕ ေငြကို အလဟသ ယိုစီး မခံဘူး။ သူတို႕ဟာ အခြန္အခ ကိုလဲ ဂရုစိုက္သလို စီးပြားေရးဆိုင္ရာ ဥပေဒေတြကို လဲ ဂရုစိုက္တယ္။
သူတို႕ဟာ ဘ႑ာေရးပညာကို ကိုယ္တိုင္တတ္ရံုမက သိပ္ေတာ္တဲ့ စာရင္းအင္းသမားေတြ၊ ေရွ႕ေန ေတြကို အနားမွာ ထားျပီး တိုင္ပင္ေလ့ရွိတယ္။
ဘယ္သူ႕ကို ဘယ္လို ဆက္ဆံရမယ္ဆိုတာလဲ ေကာင္းေကာင္းသိသူေတြ ျဖစ္ေလေတာ့ သူတို႕ရဲ႕ အျမတ္အစြန္းကလဲ ၾကီးတာေပါ့။
အလယ္အလတ္ အဆင့္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံသူ Average Investor ေတြ ေျပာေလ့ရွိတာက “ကၽြန္ေတာ္က ေဒၚလာငါးဆယ္တန္ ရွယ္ယာကို ဝယ္တယ္။
အဲဒီ ရွယ္ယာက ခဏေနေတာ့ ေဒၚလာ တစ္ရာ ျဖစ္ေရာ။ အဲေတာ့ကၽြန္ေတာ္ ငါးဆယ္ျမတ္တာေပါ့” လို႕ ေျပာတတ္ၾကတယ္။
ဝါရင့္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံသူကေတာ့ သူႈ႕ရဲ႕ ေငြပင္ေငြရင္း (Capital) ကို တိုးပြားလာေအာင္ မလုပ္ဘူး။ သူ႕ရဲ႕ အျမတ္ကိုပဲ တိုးလာေအာင္လုပ္တယ္။
Cash Flow ကိုပဲ ဂရုစိုက္တယ္။ သူ႕အိတ္ထဲကို စီးဝင္လာမယ့္ ေငြေတြကိုပဲ ျမင္ေအာင္ၾကည့္တယ္။ ေငြပင္ေငြရင္း မ်ားရင္ အခြန္မ်ားမယ္။
ဒါေၾကာင့္ အခြန္ကို နဲနဲပဲ ေဆာင္ရေစတဲ့ နည္းျဖစ္တဲ့ ေငြပင္ေငြရင္း ထပ္မထည့္ပဲ အျမတ္မ်ားလာေအာင္ လုပ္တဲ့ နည္းကို သူတို႕သိတယ္။
အဲဒါကေတာ့ စီးဝင္စီးထြက္ႏႈန္း ျမန္ဖို႕ပါပဲ။ ဒီလိုလုပ္တတ္တာကလဲ ဝါရင့္ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံသူေတြသာ လုပ္တတ္တာ။
သူတို႕ဟာ စေတာ့ခ္ေစ်းကြက္ မွာ အတက္အက် ၾကမ္းျပီး ကေမာက္ကမ ျဖစ္ျပီဆိုရင္လဲ ေပ်ာ္တဲ့သူေတြျဖစ္တယ္။
အဲဒီလို အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ သူတို႕ဟာ Short the Stock ဆိုတဲ့ နည္းကို သံုးျပီး ကစားေလ့ရွိတယ္။ ရိုးရိုးေလးနဲ႕ တိုတိုေျပာရရင္ ကိုယ္မပိုင္တဲ့ ရွယ္ယာကို ေရာင္းတဲ့ နည္းပါ။
ေရာဘတ္ ကီယိုဆာကီရဲ႕ အၾကံျပဳခ်က္ကေတာ့... သူေဌးျဖစ္ဖို႕ ၉၀း၁၀ ကိုသံုးပါ တဲ့။
ေဂါ့ဖ္ရိုက္သူေတြ ကမၻာေပၚမွာ အမ်ားၾကီး ဒါေပမယ့္ ၁၀% ေသာ Golfer မ်ားက ၉၀% ေသာ ပိုက္ဆံေတြကို ရသြားၾကတယ္။
ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံသူ ေတြ အားလံုးရဲ႕ ဆယ္ရာခိုင္ႏႈနး္က ၉၀% ေသာ ပိုက္ဆံေတြကို ရသြားၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားလဲ ဆယ္ရာခိုင္ႏႈန္းထဲမွာ ပါႏိုင္ေအာင္ လုပ္ပါ။
Level Seven: The Capitalist
ေငြပင္ေငြရင္းရွိသူ(အရင္းရွင္) ေတြဟာ အေကာင္းဆံုး ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံၾကသူမ်ား ျဖစ္ၾကတယ္။ သူတို႕ ဘာလုပ္သလဲ။ ဘာမွ မလုပ္ဘူးဗ်။ သူတို႕ ဘာလုပ္လုပ္ ပိုက္ဆံရေနၾကတယ္။
သူတို႕ လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ၾကဖို႕ လူေတြက ပိုက္ဆံေတြ ေပးၾကတယ္။ ဝါရင္ဘတ္ဖက္ ကို ၾကည့္လိုက္ၾကပါ။
လူေတြက သူတို႕ရဲ႕ ပိုက္ဆံကို ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံေပးဖို႕ ဝါရင္ ဆီမွာ ယံုယံုၾကည္ၾကည္နဲ႕ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး ေပးအပ္ေနၾကတယ္။ အဲလိုလူမ်ိဳးကို Hot-Hand လို႕ေခၚၾကပါတယ္။
ေငြရႊင္တယ္၊ ေငြေၾကးကို ႏိုင္နင္းတယ္။ လိုရာကို ေရႊ႕ပစ္ႏိုင္တယ္။ သူတို႕ဟာ ေငြမလိုသူမ်ားျဖစ္ၾကတယ္။
ဒါေၾကာင့္မို႕ Capitalist ေတြဟာ ေငြကို ေစခိုင္းႏိုင္သူေတြ ျဖစ္တယ္။ ဘယ္လို အေျခအေနမ်ိဳးမွာ မဆို ရင္းႏွီျမွဳပ္ႏွံ ရဲတယ္။
ေရာဘတ္ကီယိုဆာကီ ရဲ႕ မွတ္ခ်က္ကေတာ့။ စာအုပ္ေရာင္းလို႕ သူေဌးျဖစ္မယ္ ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္ ဘာကိစၥ စာေတြ ေရးေနမွာလဲဗ်ာ။ စာအုပ္ပဲေရာင္းေတာ့မေပါ့။
ခင္ဗ်ားဟာ တကယ့္ ေစ်းကြက္ကို သိသူျဖစ္မယ္ ဆိုရင္ တက္တာေတြ က်တာေတြကို ဘာမွ စဥ္းစားမေနပါနဲ႕။
တကယ့္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံသူေတြဟာ ဘယ္အေျခအေနမွာမဆို ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံျပီး အက်ိဳးရွိေအာင္ လုပ္ႏိုင္ၾကတယ္။
(လိုရာယူသံုးျပီး.. အက်ိဳးရွိႏိုင္ၾကပါေစ)
Recommended for you-ဘီလ်ံနာသူေဌးၾကီးဂ်က္မားမျဖစ္ခင္က်ရံႈးခဲ့တဲ့အခ်ိန္မ်ား
Credit : Sayar Koung Loon
ကၽြန္ေတာ္တို႔ MMRD မွMyanmar Advertising Directoryyanmar Advertising Directory စာအုပ္မ်ားအျပင္ အျခားေသာ စာအုပ္မ်ားလည္း ထြက္ရွိေနပါၿပီေနာ္...။
